Hoi allemaal,

Dit maal een kort stukje, je krijgt hier 15 min. gratis internet en daar gaan we deze keer maar voor. Wel weer luxe: gewoon met eigen laptop op eigen tafeltje in eigen caravan. Vandaag hier aangekomen na 5 uur in erge hitte dwars over de Po-vlakte. Gelukkig deed de airconditioning goed z'n werk, terwijl de Tom-Tom het wederom liet afweten, kennelijk ook bevangen door de hitte. Zo halverwege de siësta aangekomen op deze camping 'Città di Bologna', een basic camping, dat wat ze ook wel een 'passanten camping' noemen. Deze keer wel met Nederlanders. Eerst de caravan op zijn plek, waterpas stellen en pootjes uitdraaien, dan zwemspullen pakken en hup het zwembad in: heerlijk !! Wat kan koud water, in deze hitte toch heerlijk zijn. Ook het zwembad rechttoe rechtaan, groot verschil met de vorige camping maar eigenlijk wel prima: lekker overzichtelijk en vanuit je ligstoel is Laura goed te volgen. Ze ging direct in de weer met haar duikballetjes (Kitty Board iets te groot voor dit zwembad). Die gooit ze in het zwembad, wachtend op wie ze ook maar op wil duiken. Het gekke is dat ze altijd erg snel iemand bereid heeft gevonden. Wederom doet de nationaliteit er niet toe, ze kletst gewoon door en heeft ogenschijnlijk geen enkele moeite met welk antwoord dan ook. En ook voor ons is dit simpele schouwspel genieten. Daarnaast natuurlijk oefenen met zwemmen, drijven en springen in het water. Ook allemaal leuk.

We staan dus op een stadscamping in Bologna, vlak aan de voet van de Apennijnen. Hier geen strak blauwe lucht, die weerspiegeld wordt door een rimpelloze, eveneens blauwe zee met op de achtergrond het ruisen van de hoge grove dennen. Ook geen jongenstem die onverstoorbaar 'Laura' blijft roepen, ongeacht welk tijdstip dan ook (weer eentje voor de poëtici onder ons

). Nee hier: 31 graden, windstil met weliswaar wel weer stukken blauwe lucht, 'wattenwolkjes' en een af en toe een Boeiing 747 die over vliegt. Daarnaast het continue geruis van de snelweg. Al met al anders, maar ‘t heeft toch ook weer zijn charme. Er is één overeenkomst met de vorige camping: Muggen !! Paul zit er helemaal onder. Zijn bloed proeft kennelijk als frisse Prosecco. Mijn bloed is anders, vinden ze minder lekker, vind ik overigens helemaal niet erg.

Net gegeten in de pizzeria op de camping, Laura was moe en dus erg in de weer met de andere mensen. Om haar af te leiden vroeg ik haar om in het Italiaans om de rekening te vragen (= 'il conto prego'), hetgeen zij luidkeels vertaalde als 'je kont afvegen?'. Helaas dus nu goed te verstaan door minstens de helft van de eters. Gelukkig kwam iemand met de opmerking dat ze in ieder geval goed weet hoe het moet. Ha, ha, heeft ook z'n nadelen al die Nederlanders om je heen. Nu ligt ze alweer lekker te slapen. Morgen nog een 'vertrekdag', is eigenlijk een beetje te veel van het goede (twee dagen achter elkaar reizen) maar aangezien het eind van de vakantie lichtjes in zicht komt, en wij de bestemmingen nu dus zo'n beetje gaan plannen, ontkomen we er niet aan. Daarna weer een aantal dagen aan het strand met hopelijk een strak blauwe lucht, helder blauwe water, hoge grove dennen en een heerlijk zeebriesje. Geen muggen !!

Groetjes,

Ellis