Nog een laatste kopje koffie bij weer een neef van Paul (ongelooflijk hoe gastvrij je hier ontvangen wordt met niet alleen koffie en thee maar dan ook direct een broodmaaltijd of meer erbij), dan caravan weer rijklaar maken en dan gaan we op pad. Al dagen is het het onderwerp van gesprek: welke route we het best kunnen volgen. Iedereen weet het inmiddels maar niet altijd wordt het vertaald waardoor ik maar gewoon de ANWB kaart blijf volgen. Komt allemaal goed. Vandaag dus op weg naar de grens met Slowakije en waarschijnlijk op zoek naar een camping in Zilina, aan de voet van de Male Fatra, een mooi berg gebied, iets kleiner dan de Tatra maar wel mooi en goed op de route naar het zuiden. We worden geescorteerd door de familie van Paul, die rijden met ons mee naar de grens. Leuke tijd hier gehad, erg vriendelijk en gastvrij. Zeker om terug te komen. Met de bruidegom gaat het nog niet zo goed. Ze weten nog steeds niet wat er precies aan de hand is. Gister zijn we in het ziekenhuis geweest. Ben blij dat het in nederland zo goed geregeld is. Belabberde toestanden van geen artsen, geen verpleging en helemaal alleen op een heeeel oud kamertje liggen. Medicijnen die je zelf moet kopen en dus dagen lang wachten op de uitslagen van bloedonderzoeken. Eigenlijk iets om vreselijk kwaad van te worden. Triest hoor. Hopelijk gaat het allemaal mee vallen en kan ie snel weer naar huis. Ze hopen vandaag iets te horen, maar dat werdgister ook al en eergister eigenlijk ook al, beloofd. Wordt vervolgd. Volgende keer zal ik proberen ook foto's te plaatsen, dat is tot nutoe nog niet gelukt.

lieve groetjes,

Ellis (enPaul en Laura).

NB: Laura speelt op dit moment bij een nieuw vriendje